متن مبانی نظری ویلا آشیان

خانه خانه است چون خانه خانه است، آنگاه می توان در آن خیال پردازی کرد، درباره آن خاطره پردازی کرد و تجربه ی زیست در آن را به یک امر نوستالژیک تبدیل نمود. اندیشیدن درباره ی خانه در خاطرات ذهنی اکثریت افراد ساکن در این کره خاکی در غالب فرم آشنایی متبادل می گردد و معمار این پروژه با تاکید بر این موضوع تلاش نموده است تا رگه هایی از ثروت باورنکردنی خاطرات میسم و بر تن نشسته ی دوران کودکی را به آینده منتقل کند. بنابراین خانه هویت یکتای خود را نه از افراد مشخص که از همه مردم دریافت می کند و فرم خانه به آن یک امر نمادین می بخشد و آنرا به ساحت بزرگتری از زیستن و ابداع روایت ها برای نسل های آتی خانواده و تثبیت هویت فرهنگیش تبدیل می کند. این ناخود آگاه جمعی از فرم خانه انسان ها را در موقعیتی برابر از فعل زیستن قرار می دهد آنچه در پروژه آشیان رخ داده است یک بده بستان است میان احضار خاطرات گذشته، در میان یک فضای معماری سیال، مبتنی بر روح زمانه، که صمیمیت کانون خانواده را در باز بودن فضاها می بیند. فضاهایی بزرگ با انسجام و تکینگی قدرتمند. سطوح شیبدار سقف خانه و عرصه های چشم انداز باز سطوح شیشه ای، رو به چشم انداز فضای بیرونی. یک آرزوی مدرنیستی برای فضاهای سیال و پیوسته و در جریان و ارتباط باز میان فضاها که شیوارگی فرم معماری را در فضای درون تقلیل داده است. نوعی جریان فضای نا مادی توام با تجربه غنی از همزیستی را شکل داده است. این خانه اعضای خانواده را دور هم جمع می کند تا چشم چرانانه طبیعت اطراف خود را به نظاره بنشینند. در عین شفافیت جداره اصلی، صلبیت منحصر به فرد و درونگرایانه ای را در خود حمل می کند. می توان گفت این پروژه در مرز مشترک میان دغدغه معمارانه طراح و توجه به سلیقه کارفرما قرار گرفته است که در محصول نهایی آن به توافق رسیده اند. آشیان همچون زهدان و نقطه ارجاعیست که از آنجا می توان ساحت زیستن را در نسبت با جهان اطراف برجسته نمود. آشیان نقطه شروع است جایی که کاربرش از آنجا آغاز می کند در لایه های متعددی از معانی خیال پردازی می کند. می اندیشد و فعل زیستن را به کمال صرف می کند . آنگونه که آلدو وان ایک می گوید درخت برگ است و برگ، درخت. خانه شهر است و شهر، خانه. شهر شهر نیست مگر خانه ی بزرگی باشد. خانه خانه است، اگر همزمان شهر کوچکی نیز باشد.

توضیحات مختصر مربوط به ساختار ویلا آشیان

حجم اوليه پروژه بر اساس مقطع طول زمين با توجه به ايده حفظ حداکثری سايت، عملکرد های فضایی محوطه و بنا و حدکثر ديد به منظر جنوبی و شمالی  طراحی گردید.

حداقل بازشو و پوشش لووري پنجره نماي شمالي به منظور حفظ محرمیت، حداکثر جداره شفاف به سمت دید جنوبی، سطح اشغال کم، ارتفاع بيشتر، حجم خاص و قابل درک،  رنگ سفيد و ترکيب حجمي با دید پرسپکتیوی متنوع از ايده هاي اصلي طراحي حجم بنا بود.

یکی از چالش های ما در سایت پروژه، زاویه 45درجه میان گذر شمالی و راسته شمالی جنوبی زمین بود که باتوجه به عرض گذر محدودیت چرخش و ورود ماشین را داشته و ورودی بنا را نیز تضعیف می نمود. به منظور حل این مشکل، پیش ورودی موازی با طول گذر طراحی گردید و زوایا در فضاهای کم اهمیت پنهان گردید، علاوه برتردد آسانتر و چرخش نامحسوس کاربران در فضا، باعث ایجاد پرسپکتیو مناسب حجم بنا به گذر نیز ایجاد نمود.

با توجه به اختلاف سطح 13متری شمال و جنوب سایت به منظور استفاده مناسب تر از فضا، سایت پروژه به سطوح مختلف با ارتفاع کم تقسیم و برای هریک بافت،رنگ و عملکرد متفاوت تعریف گردید تا علاوه بر تحریک سایر حواس مخاطب و تجربه کیفیت های فضایی مختلف باعث تحمل اختلاف سطح های موجود و دسترسی کاربر به جنوب سایت گردد.

با توجه به موقعيت قرار گيري بخش کاربردي زمين در جهت شمالی جنوبی و به منظور استفاده  مناسب از نور و منظر جنوبی که دید باز به منطقه پایین دست دارد، حداکثر بازشو و جداره هاي شفاف در ضلع جنوبي و به مقدار محدود باتوجه به محرمیت دید در ضلع شمالي قرار داده شد.

حداقل بازشو در ضلع شرق و غرب با توجه به حريم همسايه و ضوابط  شهري و غلبه با نور مزاحم غرب و وزش باد تعريف گرديد. شيب سقف بام به سمت غرب کمک  در هدايت و کج باران هاي منطقه احيا گرديد.

چشمه از ضلع شمال سايت ورودي آب چشمه را داريم که حفظ و هدايت آن از اهميت برخوردار بود. مخزني در ضلع شمال تعبيه گرديد که آب ورودي را فيلتر و ذخيره کرده و با استفاده از تاسيسات مکانيکي آن را به آبنماي طراحي شده منتقل کرديم.

نام پروژه  : ویلا آشیان

عملکرد : ویلای مسکونی

دفتر طراحی : استودیو معماری آتلانت

معماران اصلی  : مهدی علم بیگی

همکاران طراحی : مریم کاوری، سعید مومنی، بابک مرادی، محمد حسن شیرزاد، پویا بختیاری، حسین فارسی، فرانک بهرام نوری، مهسا آقالو، مهسا خالقی

طراحی و معماری  داخلی : امیر عطا گرجی، بهناز هادوی، بهار اسمعیلی

مجری : مهدی خدارحمی

کارفرما : داوود خدارحمی

نوع سازه : فلزی عرشه فولادی

نوع تاسیسات : چیلر

نورپردازی : احسان خوش نشین

آدرس پروژه : دماوند، آینه ورزان، خیابان امام حسین، خیابان محمدی، کوچه بنفشه

مساحت زمین : 1440 متر مربع – زیربنا : 700  مترمربع

تاریخ شروع و پایان ساخت : از اردیبهشت 1399 تا پاییز 1400

عکاس پروژه : محمد حسین حمزه لویی

ایمیل : atlantarchitects@gmail.com