اگر قرار باشد اتاقی از خانه مال خود خودتان باشد، آن بزرگ­ترین اتاق خوب خانه است.
احتمالاً بیشترین حضورتان درخانه، در این اتاق سپری می­شود، یا تنها یا با یک نفر از آن­جا که دیگران به ندرت وارد این اتاق می­شوند، پس هر طور که دلتان می­خواهد دکوراسیون آن را انتخاب کنید.

یکی از اولین کلماتی که در رابطه با اتاق خواب به ذهن می­ آید کلمه­ ی خلوت گاه است.
همان مکانی که در آن دغدغه ها و روز مرّگی­های زندگی را از خود دور می­ کنیم.
همانجا که خود را در احاطه­ ی چیزهایی قرار می­دهیم که راحتی و آرامش را برایمان به ارمغان می­ آورند.

با این حال آرامش بخش بودن یک اتاق به معنای کسالت بار بودن آن نیست.
اتاق خواب ایده­ آل شما ممکن است فضای کوچک امروزی با خطور مستقیم و اشیاء هنری باشد.
ممکن است اتاق صمیمی پرگل و گیاهی سرشار از رنگ­های قشنگ، و یا اتاقی باشد که با کاشی­های سفید و مشکی به سبک فرانسوی تزیین شده باشد.

اتاق خواب

آیا نمی توانید تصمیم بگیرید؟
ببینید دوست دارید هر روز صبح چشم­تان به روی چه چیزی باز شود؟
آیا می­خواهید از رنگ­های به کار رفته در یک میهمان سرای باش کوه استفاده کنید؟
آیا مضمون یا موضوع خاصی به فکرتان رسیده؟
آیا کلکسیونی دارید که بتواند الهام بخش شما برای تزیین اتاقی ویژه باشد؟
آیا یک اثر هنری دارید که بخواهید آن را به نمایش بگذارید؟
هرکدام از این موارد می­تواند نقطه­ ی آغازی برای داشتن یک اتاق خواب دلخواه و متفاوت باشد.

در مورد مبلمان اتاق خواب­های کوچک­تر دقت کنید، چون چیدمان وسایل خانه در این جور اتاق­ها باید خلّاق باشد.
به عنوان مثال تخت را جلوی پنجره ، مورب و یا ته یک فضای کوچک بگذارید.

در بهترین شرایط، فضای اتاق خواب آن قدر هست که بتوان چیزهای دیگری به جز تخت را در آن جای داد.
داشتن یک جای دنج برای مطالعه با یک صندلی راحت ضروری است ، این صندلی ممکن است مبل، صندلی ابردار یا کاناپه­ ی دونفره باشد.
اتاق خواب­ها معمولاً برای گذاشتن گنجه، قفسه­ ی کتاب یا میز تحریر هم جا دارند.

توی اتاق خوابتان لوازمی را جای دهید که نیازهای شما را برآورده سازند.
آیا به کمد بیشتری احتیاج دارید؟
یک دراور بلند را جایگزین میز عسلی کنار تخت بکنید. آیا به نور بیشتری نیاز دارید؟
چراغ­های مخفی کار گذاشته، کلید آن را کنار تخت نصب کنید.
آیا دوست دارید شب­ها تاریکی کامل داشته باشید؟
در معماری داخلی فضای خانه به دنبال نورگیرهایی بگردید که جلوی نور را کاملاً مسدود می­کنند یا پرده­ی پارچه­ های ضخیم بگیرید.
آیا از پا گذاشتن روی کف لخت و سرد خسته شده­ اید؟
یک زیر انداز محلی با باقی­مانده­ ی موکتی را که به اندازه­های اتاق­تان می­خورد پیداکنید.

سرتخت اصلی­ترین قسمت دکوراسیون اتاق خواب است.
اگر اکنون برای اولین بار در حال دست و پا کردن وسایلی برای اتقا خواب خود هستید، احتمالاً تشک و باکس زیر آن را خریده­ اید، اما سرتختی که به سلیقه­ تان بخورد پیدا نکرده اید.

با داشتن اندازه و مدل مورد نظر، خودتان قسمت سرتخت­تان را بسازید. خودتان به آسانی می ­توانید از عهده­ ی این کار برآیید.
اگر دوست دارید سرتخت­تان قیافه ­ای متفاوت با بقیه­ ی تخت­ها داشته باشد، یکی از گزینه­ های زیر را به دیوار پشت تخت­تان بزنید:

• یک پنجره یا در قدیمی را پشت تخت بیاویزید.
• در ورودی، قسمتی از نرده یا طومار آهنی زیبایی را به دیوار نصب کنید.
• یک قاب تابلوی بزرگ که در آن به جای بوم، تخته­ای ابردوزی شده باشد.
• یک دیواره­ ی تاشو بزرگ که به صورت باز به دیوار بزنید.
• یک بوم نقاشی که تکه­ های رنگی را روی آن نقاشی کرده ­اید.
• پرده­ ی پارچه­ای که از میله­ای آویخته باشد.پارچه ­ی رومبلی یا فرشی که از دیوار بیاویزید.
• کاشی­های آیینه ­ای که به شکل شطرنجی چیده شود.
• سرتخت ترکه­ای به سبک روستایی.

با این ایده­ ها که درباره­ ی فضای خواب و آرامش دادیم، احساس راحتی بیشتری خواهید کرد. این نقطه­ ی قوت اتاق خواب است.

 ارتفاع سرتخت:

سرتخت باید به قدری بلند باشد که از بالای بالش­ها کاملاً دیده شود.
سرتخت­های ابردوزی شده به صورت سفارشی ساخته می­ شود.
اما ساختن آن­ها هم بسیار راحت و هم خیلی کم هزینه است.
تخته­ای را که به شکل دلخواه بریده­ اید به لایه­ی ی از ابر، پشم شیشه و ملافه­ ی سفید بپوشانید.
پس از آن که این لایه­ ها را در پشت تخته محکم منگنه کردید، پارچه­ ی زیبایی را روی آن­ها بکشید.

دامن تخت خواب:

در اتاق­های سنتی متداول معمولاً برای پوشاندن پایه­ های فلزی تخت از دامن تخت خواب استفاده می­شود.
در گذشته مدل­های چین­دار باب بودند، در صورتی که مدل­های جدید دارای پلیسه­ های شق و رق دوخته شده یا پارچه­ های صاف و بدون چین هستند.
دامن­ های سفارشی تخت­ها را می­توان از دو پارچه­ ی متفاوت به صورت دو رو دوخت تا پشت و رو کردن دامن تخت و دادن دو چهره­ ی متفاوت به اتاق امکان­پذیر باشد.
بعضی از تخت­های جدید اصلاً دامن لازم ندارند، می­توان به جای دامن از روکش­های پنبه دوزی شده­ ی کش­دار برای پوشاندن باکس زیر تشک استفاده کرد.

 با یک کپه کوسن یا فقط چندتا:

بسیاری از مردم کوسن­های روی تخت را خیلی دوست دارند، اگر شما هم این سبک را می­پسندید، فکر کنید و ببینید واقعاً چه تعداد کوسن می­خواهید تا مرتب کردن تخت برایتان سخت نباشد.
شاید هم مدل­های خلوت­تر را می­پسندید.
در این صورت از متکا و بالش چیده شده برروی هم استفاده کنید تا نمای ساده­ تری داشته باشید.
بالش­هایی را که استفاده می­کنید و چروک شده ­اند، در کمد یا قفسه­ ی دم دست بگذارید.

 تعویض فصلی کوسن­ها:

در دکوراسیون خانه شیک تخت خواب را طوری طراحی می کنند که بتوان حداقل دوبار در سال، با تغییرات آب و هوایی، رویه­ ی بالش­ها و کوسن­ها را عوض کرد.
روتختی نرم و نخی نقش برجسته با بالش­های سفید و خنک برای تابستان مناسبند.
روکش توری- که بسیار شبیه رومیزی است- نیز برای ماه­های گرم سال نمایی زیبا و رمانتیک خواهدداشت.
با خنک­تر شدن هوا، روکش مخملی گرم و مناسب به بالش­ها و کوسن­های شما جلوه­ ی گرم­تری خواهد بخشید.

میز عسلی کنار تخت:

شاید برای یک تخت تک نفره، یک میز عسلی کوچک کافی باشد.
اما برای تخت­های بزرگ­تر باید اثاثیه­ ی کنارشان را هم بزرگ­تر و متناسب­تر با تخت انتخاب کرد.
مثلاً با گذاشتن یک دراور یا میز تحریر، میز پایه­ ی ستونی یا میزی با رومیزی بلند در کنار تخت به آن ابهت بیشتری ببخشید.
این تکه ­های بزرگ اثاثیه به تخت­های سایز کویین (عرض ۱۶۰) یا کینگ (عرض ۱۸۰) می­خورند و سطح رویی آن­ها فضای بیشتری برای به نمایش گذاشتن آباژور، کتاب و لوازم دیگر دارد.

 یکی دو دست ملافه:

دکوراسیون اتاق خواب براساس طرح و رنگ تخت، کار سختی نیست.
اما به جای یک سری، دو سری کامل ملافه بگیرید تا بتوانید از استهلاک سریع آن­ها جلوگیری کنید.
با استفاده­ ی متناوب از این ملافه­ ها عمر مفید آن­ها را افزایش داده، دکوراسیون اتاق خود را پایدارتر می­سازید.
داشتن چندین ملافه ­ی بالش که همیشه اتو کرده و مرتب نگهداری می شود به شما این امکان را می­دهد که هر چند روز یک­بار آن­ها را عوض کرده، تخت خواب خود را تر و تازیه و شیک نگه دارید.

مبلمان پای تخت:

قسمت پایین تخت مکان مناسبی برای گذاشتن مبلمان به دردبخوری مثل نیمکت­های باریک یا کاناپه­ ی دونفره است.
می­توانید میز تحریر، یک جفت صندلی روکش پارچه ­ای، یک چهارپایه­ ی بزرگ، تنه­ ی درخت یا قفسه­ای را هم امتحان کنید.
وقتی برای مطالعه­، نشستن یا فعالیتی از این­ها استفاده می­کنید، در واقع از اتاق خواب عالی­تان بهره­ ی بیشتری می برید.

 پیراهن برای سرتخت:

تقریباً تمام سرتخت­ها را می­توان پیراهن پوشاند تا هنگام تغییر منزل یا تغییر دکوراسیون چهره­ ی جدیدی پیدا کند.
یا پیراهنی را که قالب تخت­تان باشد سفارش دهید و یا فقط روی پارچه­ ی ساده ­ای روبان چسبانده، پارچه­ را روی سر تخت­تان بیاندازید و تا بزنید.
این شیوه­ ای فوق­ العاده برای ایجاد فضای مناسب با فصل در اتاق است.
از پارچه­ ی مخملی، پارچه­ ی ضخیم و پرنقش و نگار و یا رومبلی برای فصل زمستان، و از پارچه­ های گلدار، گیپور و یا نخی برای فصل تابستان استفاده کنید.

هماهنگی رنگ­ها در تمام خانه:

رنگ­های اتاق خواب اصلی خود را با اتاق نشیمن یا حمام کنار آن هماهنگ کنید،  یعنی از ترکیب رنگ یکسانی در این فضاها استفاده کنید.
می­توانید در اتاق خواب دیوارهای سفالی رنگ را با رنگ آبی تزیین کنید، سپس ترکیب را در حمام برعکس کنید، یعنی دیوارها آبی و لوازم موجود در حمام سفالی باشد پارچه­ های هماهنگ موجود در اتاق نیز روش دیگری برای این تکنیک است.

سطح آینه­ ای میزها:

اگر سطح یک میز از شیشه یا آینه باشد، تلالو بیشتری به اتاق می­بخشد.
این کار شیوه­ ی خوبی برای مرحله ­ی نهایی پرداخت میز گرد یا مستطیلی شکلی است که خودتان ساخته­ اید.
با پایه­ های محکم و چوب، میزی را به اندازه­ ی دلخواهتان بسازید، سپس روی آن یک رومیزی بیاندازید و از روی رومیزی یک ورقه آیینه بگذارید.

 پرده­ ی ساختگی برای تخت:

حتی اگر تخت شما چهار ستون بلند ندارد، باز هم می­توانید با پارچه به آن جلوه­ ای رمانتیک بدهید.
با آویختن حلقه­ های بزرگ فلزی از سقف، که هر کدام بالای یکی از گوشه ­های تخت نصب شوند، یک پرده­ ی تخت را شبیه سازی کنید.
با آویختن چند متر پارچه­ ی توری از این حلقه­ ها، با هزینه­ ی بسیار کمی نمای یک پرده­ ی تخت را ایجاد کنید.
برای زیبایی بیشتر، ارتفاع پرده را بلندتر بگیرید تا مقداری از آن روی زمین بریزد.

بزرگ­تر کردن کمدها:

هرکدام از کمدهای خانه با نصب یک سیستم داخل کمد که خوب طراحی شده باشد، می­تواند کارایی بیشتری پیدا کند.
مدل­های فراوانی، چه سفارشی و چه آماده، مناسب با هر بودجه ­ای موجود است.
به دنبال لوازمی از قبیل کشوهای مخصوص جواهرات، درهای طلقی برای جلوگیری از گرد و خاک، و چوب رختی­های کشویی مخصوص کراوات بگردید. در اینترنت یا از طریق تماس با طراحان حرفه­ای، فضای داخلی کمدهای خود را به حداکثر ممکن برسانید.

حمام:

امروزه در طراحی حمام­ها، از توالت­های کوچک گرفته تا حمام­های بزرگ و مجلّل، سبک هم به اندازه­ ی کاربرد اهمیت دارد.
حمام­ها در انواع گوناگونی از نظر شکل و اندازه و میزان تکلّف وجود دارند. –گر چه تمام حمام­ها ابتدا چهار دیواری ساده و بی­ خاصیتی پیش نبوده ­اند، اما با ریزه­ کاری­های خاصی، دارای ویژگی­های منحصر به فردی می­شوند.

هر کس بودجه­ ی هنگفتی برای بازسازی در اختیار داشته باشد، می­تواند حمامی در شأن یک شاهزاده یا حداقل یک هنرپیشه معروف داشته باشد.
سنگ­های مرمرین برای کف، کاشی­های بلورین، وان جگوزی، اتاقک کامپیوتری دوش و کمدهای سفارشی تنها چند نمونه از امکانات مجلّل و پرخرجی است که هر صاحب خانه­ ای را به درست کردن مأمنی برای تر و خشک شدن­های شخصی وسوسه می­کند.

اگر بودجه­ ی کمتری برای این کار در نظر گرفته شود دیگر نمی­توان وان را عریض کرد یا فضای حمام را بزرگ­تر ساخت، اما به کمک رنگ، کاغذ دیواری، کف پوش و نورپردازی ایجاد تغییرات محدودتر امکان­پذیر بوده، با حداقل به هم ریختگی و هزینه­ای اندک می­توان نتایج پرباری گرفت.

با صرفه­ ترین روش نوسازی استفاده از رنگ است.
با این که زیر سازی زحمت زیادی دارد، اما خودتان می­توانید با کمک رنگ­های قشنگ از عهده ­ی این کار برآیید.

کاغذ دیواری روش دیگری برای انباشتن محیط از رنگ و طرح است.
از آن­جا که سطح دیوارهای حمام معمولاً محدود است(چون آینه، در، پنجره و کاشی­ها قسمت قابل توجهی از آن را می­گیرند) کاغذ دیواری مخارج زیادی ندارد.
با این حال کاغذ دیواری برای حمام­هایی مناسب­تر است که هر روز در معرض بخار آب قرار نگیرد.

این بخش راه­ کارهایی برای نوسازی حمام­های موجود با صرف هزینه­ ی مناسب دارد.
با این حال توجه داشته باشید که تعدادی از مهمترین نکات این بخش صرفه جویانه هستند: نظافت دقیق و وسواسی، مرتب کردن، و از بین بردن مناظر زشت از قبیل لکه­ های گچ دیوار با ریختگی رنگ را نیز در بر می­گیرند.
هر چند وقت یک بار لوازم اضافی را دور بریزید تا فضای باارزش حمام را اشغال نکنند.
جعبه ­هایی روکش­دار، سبدها و هر چیز جادار تزیینی دیگر می­تواند برای جای دادن خرت و پرت­هایی که روی کانتر حمام را می­گیرند مفید باشند.
لوازم مشابه از قبیل شیشه­ ی ادوکلن­ها یا حوله­ه ا را کنار هم توی سینی یا سبدی بچینید تا مرتب­تر به نظر آیند.

هرگاه این کارها رو به راه شد، ایده­ ها و راه­حل­ های دیگر را امتحان کنید:

دیواری را که سی-چهل سال پیش آیینه­ ای به آن نصب شده نو نوار کنید.

چراغ­های جدید کار بگذارید .

در صورتی که فضا اجازه دهد، به حمام خود مبلمانی را اضافه کنید.
گنجه مکان مناسبی برای نگه­داری لوازم است.
یک نیمکت یا صندلی کوچک می­تواند مکان دم دستی برای نشستن به هنگام خشک کردن مو یا آرایش صورت باشد.

گذاشتن یک دستشویی پایه­ دار به جای یک میز توالت از مد افتاده تأثیر بسزایی در حمام­های تنگ و کوچک دارد، اما این را بدانید که شاید لازم باشد کف حمام­تان را هم عوض کنید.

آیا هنوز کارهای زیادی باقی­مانده؟
حوله­ ها، پادری­ها، پرده­ ی دوش و تزیینات پنجره­ ی تازه می­توانند در عرض یک نصف روز کهنگی را از چهره­ ی حمام­تان بزداید.
توده­ ی حوله­ های تازه، رنگ و لطافت را به ارمغان می­ آورد.
آن­ها را به شکل جدید و نامتعادفی بچینید یا آویزان کنید.
یا همه را سفید انتخاب کنید، یا در چندین رنگ ملایم و یا مجموعه ­ای از رنگ­های تند، تا حال و هوایی به فضای حمام ببخشند.
لطافت با شکوه آن­ها باعث می­شود شما در جزیره­ ی آرامش خودتان حس یک شخص معروف را داشته باشید.

برای دیدن بهترین مراکز فروش کالاهای لوکس و متریال معماری روی لینک ۱۰۰ برند برتر کلیک کنید.

سینک­های پایه­ دار:

معمولاً برداشتن میز توالت­های جاگیر در حمام­های کوچک در عوض گذاشتن سینک­های دستشویی پایه­دار و شیک جا را بازتر می­کند، فضایی که پس از این جایگزینی باز می­شود، باعث بزرگ­تر به نظر آمدن حمام می­شود. بعضی از دستشویی­های پایه­دار سطح صافی برای گذاشتن صابون یا لیوان دارند. طبقه­ی اضافه روی دیوار پشتی سینک، یا کمد کوچک پلاستیکی یا کمدهای مجزای دیگر می­توانند به جای میز توالت قبلی، مکانی برای گذاشتن لوازم باشند.

 آیینه­ های غیرمعمول:

آینه­ای گرد، بیضی، مربع یا بلند را به جای آیینه­ های معمولی مستطیل شکل بیاویزید.
یا این که فقط آیینه­ ی قاب شده­ ی بزرگی را روی دیواری که از قبل آیینه­ای بر آن است نصب کنید.
با استفاده از سیم­های بلند آن را به سقف یا بالای دیوار (در جایی که با آیینه­ ی قبلی تداخلی نداشته باشد) محکم کنید.
سیم­ها را با روبان یا قیطان بپوشانید.
آیا دیوار بزرگی هست که خالی مانده؟ آن را با مجموعه­ ای از آیینه­ های قاب شده پرکنید، تا نمای جدیدی داشته باشید.

 نوسازی چراغ­های مستعمل:

به جای چراغ­های بی­روح کهنه، چیزی جدید و تازه بزنید.
دنبال مدلی بگردید که به حمام­تان بخورد. با کمک یک سیم­کش، امکان نصب یک جفت چراغ دیواری را فراهم کنید، باید آن­ها را در دو طرف آیینه در ارتفاعی معادل با ارتفاع چشم خود تا زمین نصب کنید.
در این صورت نور دلنشین و نمای زیبایی خواهند داشت.

 استفاده از پارچه:

در مکانی که پر از سطوح سخت است، پارچه تغییرات چشمگیری ایجاد می­کند.
با آویختن یک پرده­ ی پارچه­ای طرح­دار و خوش رنگ از جلوی پرده ­ی پلاستیکی دوش، سردی نمای آن را از بین ببرید.
پرده­ های پارچه­ای آماده در بازار موجود است، اما درست کردن آن از پارچه­ ی دکوری یا ملافه کار سهل و آسانی است، فقط باید آن را کمی بزرگ­تر از ابعاد پرده­ی پلاستیکی­تان بگیرید.
می­توانید به ضلع بالای پرده­ ی پارچه­ای جای دکمه، بندینک، بند یا حلقه­ی فلزی بدوزید.

 به دنبال جای بیشتر:

در حمام­های کوچک هر سانتی­متر از فضا غنیمت است.
پس هیچ امکانی را برای جای دادن لوازم از دست ندهید. در این جا پیشنهادهایی ارائه می­کنیم:

یک طبقه ­ی باریک را در بالای دیوار، جایی که با چیزی برخورد نکند، نصب کنید تا مجموعه­ ی اشیاء­تان را به نمایش بگذارید.

جعبه­ های طبقه­ دار به دیوار بزنید.

از سبدها یا صندوقچه­ های قدیمی برای گذاشتن لوازم آرایش یا چیدن حوله استفاده کنید.

کمدهایی را که دارید با افزودن طبقات اضافی، کشوهای روان، برچسب طبقات و لامپ، جادارتر کنید.

خطوط مورب:

با استفاده از خطوط مورب برکف اتاق، فضای آن را بزرگ­تر نشان دهید.
کف این اتاق با رنگ سفید نقاشی شده، سپس مربع­های ارغوانی رنگ به شکل مورب روی آن ترسیم شده، خطوط بلند لوزی­ها دید شما را به سایر جاهای اتاق می­کشاند و کف اتاق پهن­تر به نظر می­آید.
این تکنیک فوق­العاده­ ای است که در اتاق­های تنگ و کوچک به کار می­آید.

آیینه­ ی قاب شده:

دور تا دور آیینه­ ی کهنه­ ای را که سرتاسر دیواری را گرفته، با یک حاشیه که مناسب قاب تابلو است قاب بگیرید.
از حاشیه­ های رنگ شده، رنگارنگ یا نوع قاشقی شیک آن که آب فلز کاری شده استفاده کنید.
پشت قاب را هم ترو تمیز کنید، چون امکان دارد توی آیینه جلوی دید باشد.
گوشه­ ها را پخ کنید و یا آن­ها را برش گوشه­ دار داده با یراق­های مناسب بپوشانید. حالا قاب را یا با میخ به دیوار بزنید و یا با درزگیر سیلیکونی مستقیماً به آیینه بچسبانید.

 چیزهای ابتکاری:

بسیاری از لوازمی که برای استفاده در دیگر نقاط منزل درست شده ­اند، می ­توانند به عنوان لوازم غیرمتداول حمام به کار بروند.
آیا گوشه­ ی کوچکی در حمام دارید که بلااستفاده مانده؟
یک جا ظرفی بلند، یعنی قفسه­ ی سه گوش و بلند فلزی به ارتفاع ۵/۱ متر- می­تواند حوله، گل و گیاه یا سبد صابون­تان را در خود جای دهد. آیا قفسه­ ی شراب کوچکی دارید؟
آن را توی حمام گذاشته، پر از کاغذ توالت لوله ­ای کنید.
سبد شیشه­ های شیر، سطل و سبد رخت چرک­ها هم گزینه­ ی دیگر محسوب می­شوند.

هماهنگی لوازم:

از پر کردن حمام با یک عالمه خرده ریز بپرهیزید.
به جای آن­ها، چند تکه لوازم بزرگ­تر را، که حس و رنگ خاصی به اتاق می­بخشند انتخاب کنید.
حمامی که در صفحه­ ی روبه­ رو مشاهده می­کنید، یک سری گلدان پنج­تایی گلدان خیزرانی با ارتفاع متفاوت دارد.
سه تا از این گلدان­ها از شاخه­ هایی با آرایش مدرن­پر شده که تمامی منظم و عاری از شلوغی پیدا کرده است.

شیشه­ های مشجر:

انتخاب تزیینات پنجره­ ی حمام شاید زیاد ساده نباشد، همه می­خواهند حمام از بیرون نور بگیرد اما وان از بیرون دید نداشته باشد.
می­توانید شیشه­ ی فرانمای پنجره را با شیشه­ای مشجر عوض کنید.
در ضمن می­توانید از مواد حکاکی روی شیشه یا طلق­های مشجر کننده استفاده کنید تا هم نور و هم خلوت خود را بدست آورید.
در بعضی موارد کرکره ­ها، پرده­ های قهوه ­خانه ­ای یا نورگیرهایی که به قسمت پایین پنجره نصب می­شوند و از بالا نور را به داخل راه می­دهند نیز کارساز هستند.

 نو نوار کردن یک میز آرایشی قدیمی:

میز آرایشی قدیمی را رنگ جدیدی بزنید.
درهای آن راه راه یا دکوپاژ کنید، یا همه­ ی آن­ها را از جا دربیاورید و سبدها، ظرف­ها یا کپه­های حوله را توی طبقه­ های تازه ­شان جای دهید.
نورگیرها یا حتی پرده­هایی با چوب پرده­ ی چرخان می توانند هرگاه بخواهید شلوغی آن سوی پنجره را پنهان کنند.
حالا که دست به کار شده­ اید دستگیره­ ی کشوها را نیز با دستگیره­ های آنتیک، یا یک مدل شیک امروزی، یا طرح­های با مزه­ ی رنگارنگ عوض کرده، نو نوار کنید.

کاری متفاوت با حوله ها:

با کمک این ایده ­ها حوله­ های خود را به شکل تازه­ای مرتب کرده، به نمایش بگذارید.

حوله­ های کرک­داری را روی صندلی یا نیمکتی دسته کنید.

حوله ­های دستی را لوله کرده، داخل یک سینی قرار دهید.

حوله­ های دستی تا شده را توی سبد بزرگی کنار دستشویی روی زمین روی هم بچینید.

حوله ­ها را روی پله­ های یک نردبان قدیمی بیاندازید.

حوله­ ها را از دستگیره ­ی شیشه­ ای در یا قلاب­های آب فلز کاری شده ­ای که به تخته­ای زده شده و از دیوار آویزان است، بیاویزید.

یک قاب تابلوی حالی را از گیره­ هایی که در بالای قاب است به دیوار بزنید و حوله­ه ا را از بندی که از وسط قاب می­گذرد، بیاویزید.

یک آویز حوله ­ی پشت در نصب کنید که این نوع آویزها برای حمام­های کوچک کارآمد است.

اتاق کار:

بچّه که بودم، پدرم میز کار کوچکی در گوشه ­ای ازاتاق خوابش داشت.
چند سالی که گذشت او روی یکی از دیوارهای اتاق نشیمن کمد بزرگی ساخت و آن را پر از قفسه و یک میز کار طویل کرد که با بسته شدن درهای بزرگی پشت آن­ها، پنهان می­شد.
بعدها که به یک خانه ­ی جدید نقل مکان کردیم، او اتاق کاری مجزّا داشت که پس از مدتی آن را از نو چید و دو میز کار، کامپیوتر، پرینتر و کمد بزرگی پر از لوازم و چند فایل در آن گذاشت.

احتمالاً این سلسله راه حل­ها در طی سالیان مطابق با نیاز شما به اتاق کار پیش برود.
شاید میز کاری کوچک توی اتاق خواب اولین آپارتمان­تان چهارپایه­ ی سرهم بندی شده­ای بوده، و بعدها در اولین خانه­ تان جای خود را به میز بزرگی داده است.
امکان دارد حالا شما مسیر درازی را هر روز می­روید و برمی­گردید و یا شغلی در منزل دارید و برای کارتان به مکانی جدا از محل فعالیت­های خانواده، با مبلمانی مفید و کارآمد نیاز دارید.

با این که اختصاص دادن اتاقی مجزّا برای کار برای عده­ ای مسئله­ ای ندارد، اما این تخصیص دست و دل بازانه همیشه ممکن نیست، چون ممکن است خانه­ های کوچک­تر و آپارتمان­ها اتاقی اضافی برای این منظور نداشته باشند.
اتاق­های دو منظوره یکی از راه­حل­های این مشکل است، به این صورت که وقتی میهمان ندارید، می­توانید از اتاق میهمان به عنوان اتاق کار استفاده کنید.

اما اگر حتی داشتن اتاق دو منظوره هم برایتان ممکن نیست، احتمالاً گوشه­ای هست که بتوانید به اندازه آن میزی بخرید یا بسازید.
به دنبال این مکان­ها در هر جای قابل استفاده از منزل­تان بگردید، مثلاً:

یک پاگرد عریض

اتاق زیر شیروانی یا زیر زمین ترو تمیز

انتهای یک راهرو

در اتاق خواب

گوشه­ای از اتاق غذاخوری

داخل یک کمد پهن که کاربری آن تغییر داده شده

یک کمد دفتری در یکی از اتاق خواب­ها

میزی در گوشه­ای از اتاق نشیمن

یکی از این جاها کافی است تا نیاز شما به یک مکان کار مرتفع شود تا بتوانید به صورت حساب­ها و امورات خانه رسیدگی کنید.

علی رغم پیش بینی­های خوش بینانه در مورد جامعه­ ی بدون کاغذبازی، امروزه ما در عرض یک هفته به اندازه یک سال پدر پدران­مان نامه دریافت می­کنیم.
صورت حساب­ها، رسیدها، آدرس­ها، نامه­ های مدرسه و کاغذهای مالیاتی ما بسیار بیشتر از دوران گذشته است.

یک اتاق کار بزرگ باید فضای کافی برای کشوهای بزرگ فایل را داشته باشد.
کشوهای محکم را انتخاب کنید و از یونیت­های ارزان قیمت که بی­دوام بوده، موجب نارضایتی می­شوند، صرف­نظر کنید.

در خانه کوچک­تر احتمالاً باید لوازم و پرونده ­های خود را در جایی دورتر از میز کارتان نگهداری کنید.
جعبه­ های پلاستیکی و مقوایی فایل­ها راه حل خوبی است.
می­توانید آن­ها را توی کمد یا اتاق زیرشیروانی کنار هم بچینید اما یادتان نرود که اول آن­ها را درست برچسب بزنید.

حالا دوست دارید محل کارتان کجا باشد؟ بستگی دارد به فضای موجود در خانه­ تان، اما حتماً حداقل یک جای مناسب برای این کار هست.
نگاهی به اطراف بیاندازید. شاید مکان مناسب درست در جلوی چشم­تان باشد.

انتخاب میز:

هر میزی که به بلندی یک میز تحریر- حدود ۷۶ سانتی­متر- باشد، می­تواند به عنوان میز کار مورد استفاده قرار گیرد.
به عنوان مثال میز آشپزخانه، میزغذاخوری، میز کتابخانه و میز جلوی کاناپه در گوشه و کنار خانه یافت می­شوند. با روش­هایی آسان آن­ها را تجهیز کنید تا با دکوراسیون اتاق جور شوند، مثلاً با گذاشتن قوطی­های روکش­دار برای جادادن وسیله ­هایی که مدام به کار می ­آیند.  لوازمی را که گاه به گاه استفاده می­کنید در قفسه یا کمدی در همان نزدیکی بگذارید.

انتخاب صندلی و میزان استفاده از آن:

معمولاً چه مدت پشت میزتان می­نشینید؟ اگر فقط برای نوشتن یادداشتی یا چکی لحظه­ای پشت میز می­روید، در این صورت هر جور صندلی به کارتان می­خورد. اما اگر برای تماس­های طولانی یا کار با کامپیوتر مدت بیشتری پشت میز می­نشینید، پس به صندلی با طراحی صحیح بر اساس آناتومی بدن نیاز دارید. در فروشگاه­های لوازم اداری صندلی­های مختلف را امتحان کرده، یک مدل قابل تنظیم بخرید تا هنگام کار راحت باشید.

میز تحریر درست در وسط:

از نگاه کردن به دیوار در هنگام کار به تنگ آمده­اید؟ میز خود را با زاویه ۹۰ درجه نسبت به دیوار، یا حتی درست در وسط اتاق قرار دهید. آن را طوری بگذارید که رو به چشم انداز پنجره یا در باشد. ممکن است نظم و ترتیب بخشیدن به سیم­ها کمی دشوار باشد. برای این منظرو آن­ها را زیر سطح میز یا از داخل سامانه­ی کنترل سیم عبور دهید. یک کمد قفسه­بندی شده یا گنجه در اتاق بگذارید، حال اتاق کارتان آماده است.

پیراهن پارچه­ای میز:

پوشاندن یک میز نه چندان ترو تمیز با پارچه شگردی عالی برای پنهان کردن ایرادهای سبکی یا تمیز کاری آن است، فقط کافی است دو تکه پارچه را به هم بدوزید. یکی از این تکه­ها باید درست به اندازه­ی سطح میز باشد. (لبه­های دوخت را هم در نظر بگیرید) تکه­ی دیگر حکم دامن را دارد و از سه ضلع به پارچه­ی رویی دوخته می­شود. ضلع چهارم (ضلع بدون دامن) برای قرار گرفتن پا در زیر میز و دسترسی به کشوها باز می­ماند. برای آن که سطح میز صاف و مناسب کار باشد، پس از انداختن پیراهن، یک لایه شیشه به اندازه­ی سطح میز روی آن بگذارید. پارچه­ی پیراهن را طوری انتخاب کنید که به دکوراسیون اتاق بیاید، در ضمن می­توانید از چرم و جیر مصنوعی نیز استفاده کنید.

پشت درهای بسته:

میز تحریرهایی که داخل گنجه جاسازی می­شود، اختراع جالب و کم جایی است که می­تواند جایگزین اتاق کار باشد. می­توان همه چیز را در آن جای داد، سیم­ها و ریخت و پاش را در آن از نظر پنهان کرد و با بستن درهای آن در پایان روز، اتاقی مرتب و پاکیزه داشت. به دنبال مدل­هایی بگردید که با توجه به نیازهای کاری شما، برای لوازم کامپیوتر و گذاشتن ابزار کار جای مناسب داشته باشند.

پوشاندن شلوغی:

اگر از شلوغی اطرافتان لذت می­برید و یا دوست دارید محیط کارتان منظم و مرتب باشد، در هر دو حال به محل دم دست و در بسته­ای برای نگهداری وسایل­هایتان نیاز دارید- یعنی به قفسه­ها و کابینت­های درداری که خرت و پرت­های شما را از نظر پنهان کند. سبدها یا جعبه­های درپوش­دار بزرگ هم چیز به درد بخوری هستند. گاه ممکن است فضای خالی زیر پیشخوان­های طویل را قفسه­بندی کرد، اما باید دقّت شود که جایی به ارتفاع زانو برای قرار گرفتن پا باقی بماند، در ضمن می­توانید این قفسه­ها را با دامن­های پارچه­ای از نظر پنهان کنید.

تصرّف کمد:

با درآوردن درها و میله­ها داخل کمد لباس و نصب یک سطح کار، قفسه و چراغ، آن جا را به اتاق کار خود تبدیل کنید. طبقه­های قابل تنظیم این امکان را به شما می­دهند که هر طبقه را درست به اندازه­ی کاغذها، پرونده­ها یا جعبه­ها مربوط به کامپیوتر درآورید. درضمن می­توانید پس از مدتی با درآوردن این طبقه­ها و گذاشتن میله و درها، آن را دوباره به کمد لباس تبدیل کنید.

ساختن میز تحریر:

از هر گونه پانل صاف و هموار مانند در دو لایه، یک ورقه تخته یا پیشخوان لامینتی می­توانید میز بسازید. این پانل را روی دو قفسه­ی مقاوم یا دو میز عسلی کشودار بگذارید تا در یک چشم به هم زدن به میزی با اندازه­ی دلخواه شما تبدیل شود. ممکن است لازم باشد روی بعضی از سطوح شیشه بگذارید، تا سطح میز کاملاً صاف و کارآمد شود.

میز کار دسته جمعی:

آیا تا به حال برایتان پیش آمده که درست وقتی می­خواهید پشت میز کارتان بنشینید، ببینید بچّه­ها آن را برای انجام تکالیف­شان تصرّف کرده­اند؟ اگر چنین است، شاید وقت آن رسیده که به فکر مکانی خانگی برای چندین کاربر باشید. یا باید بیش از یک میز داشته باشید و یا سطح میز کارخودتان را افزایش دهید تا برای انجام کارهای بقیّه­ی اعضای خانواده نیز جا باشد. می­توانید، با ایجاد یک شبکه­ی خانگی کاری کنید که بقیّه هم بتوانند هم زمان به اینترنت و پرینتر دسترسی داشته باشند.

هویّت اتاق کار:

اگر اتاق دارای هرگونه ویژگی شخصی، از جمله کلکسیون­ها، آثار هنری یا عکس­های خانوادگی باشد، دارای هویّت خواهدبود. آیا برای یک ویترین بزرگ جا ندارید؟ یک آلبوم عکس را به شکل ایستاده و باز روی پایه­ای مخصوص بگذارید تا عکس­های الهام بخش شما جلوی رویتان باشد. تابلوی اعلان یا تابلوی آهن­ربایی نیز می­تواند کارت پستال­ها و یادگاری­های شما را به نمایش گذارد. اگر اتاق کارتان وسیع است، چند تابلوی بسیار بزرگ بیاویزید تا با اشغال جای کم، بیشترین تأثیر را برروی شما بگذارد.

تست دسترسی:

قبل از تعیین جای هر وسیله، ابتدا میزان کارکرد آن را در نظر بگیرید. چنان­چه هر روز لازمش دارید، آن را جایی بگذارید که بدون بلند شدن از صندلی، فوراً به آن دسترسی داشته باشید. اگر گاه به گاه از آن استفاده می­کنید، آن ا براساس میزان کابرد، در جایی دورتر یا نزدیکتر به میز بگذارید.

راهروها:

راهروها نیز، مانند راه آهن، بزرگ­راه­ها و جاده­ها، برای رساندن ما از نقطه­ای به نقطه­ی دیگر طراحی شده است. راهرو گذرگاهی است که ما در مجموع به اندازه درست کردن یک تابلو که کج شده یا برداشتن نامه­ای در آن درنگ می­کنیم.

اکثراً راهروها تاریک و بی­روح­ان. اگر پنجره یا فضای بیشتری برای دکوراسیون در آن نیست، پس باید به فکر چاره­ی دیگری باشیم تا راهروها منزلمان را زیباتر کنیم. چالش ما برای استفاده از نور، رنگ و جاذبه­های بصری خواهدبود.

راهروها – از جمله سرسراها، راه پله و دیگر مسیرهای عبورری- می­توانند حکم پیش درآمد یا نقطه­ی اتصال دیگر نقاط منزل باشند. از آن­جا که راهرو به اتاق­ها منتهی می­شود، معمولاً سبک و رنگ­های موجود در اتاق­ها نیز در آن تکرار می­شود و چون مدت زیادی را در راهرو سپری نمی­کنیم، دست­مان در انتخاب رنگ و تابلوهای این قسمت بازتر است. حتی کسانی که در مورد انتخاب رنگ محجوب و محتاط هستند نیز از بکارگیری رنگ­های تند مسیرهای عبوری منزل لذّت می­برند.

به جز رنگ، مهمترین عامل موجود برای دکوراسیون راهروها نورپردازی است. اگر راهرو شما دارای چندین پنجره است خوش به حالتان. اما اگر این طور نیست، با یکی از این تکنیک­های آزموده شده برای دکوراسیون، نور بیشتری به این نقطه از منزلتان بدهید.

با افزودن چراغ .

با نصب شمعدان­های دیواری

با زدن یک آینه­ی بزرگ یا مجموعه­ای از آیینه­ها برای انعکاس نور

با به دیوار زدن یک تابلوی بزرگ از چشم اندازی در دوردست

با نقاشی دیوارها با رنگ نیمه براق و نه رنگ­های مات

با زدن روکش نقره­ای یا رنگ متالیک به سقف

با نصب پنجره­ی سقفی

چندتکه مبلمان برای نشستن، ورودی یا راهرو عریض خانه را جذاب کرده، عملکرد آن را بالا می­برد. قفسه­ای مانند نمونه­ی صفحه­ی مقابل گزینه­ی کلاسیک و خوشایندی است. اما چندین گزینه­ی دیگر نیز هست. یک جفت صندلی با میز عسلی عالی­اند. نیمکت و میز کاناپه یا بوفه نیز به درد می­خورند. معمولاً امکان گذاشتن مبلمان بزرگ در راهروهای باریک وجود ندارد، یک ردیف رخت آویز ساده و یک نیمکت باریک هم کافی است.

راهروهای کوچک­تر را هم می­توان به زیبایی تزیین کرد حتی اگر کمترین فضا را داشته باشند. هنگامی که از کار رنگ و نورپردازی فارغ شدید، به فکر زدن طبقه­های باریک و ظریفی برای گذاشتن یک ردیف عکس باشید. وجود تابلوهای نقاشی در جاهای بدون پنجره اهمیت بیشتری پیدا می­کند. نقاشی­ها و تصاویری که به سلیقه­ی خودتان انتخاب شود. جلوه­هایی از طبیعت را به راهرو شما آورده، این تصوّر را ایجاد می­کند که پنجره­ای آن جا هست.

رنگ، نور و هنر را به راهروهای خود بیاورید و از عبور روزانه از آن مکان لذت ببرید.

اتاق خواب

تزیین مطابق سلیقه:

با گذاشتن مبلمان در راهروها و سرسراهای عریض می­توان به آن­ها هویّت بخشید. میزهای گرد تک پایه برای ایجاد سبک و ظرافت در این مکان مناسب است. صندوقچه، بوفه و میزهای کم عرض هم همین­طور، هم­چنین می­توانید چیزی برای نشستن (صندلی یا نیمکت) یا گنجه­ای توکار به عنوان کمد یا ویترین، کنده­ی درخت، رخت آویز و یا در صورت امکان گنجه­ای در راهرو بگذارید.

ویترین کلکسیون­ها:

راهروها مکان بسیار مناسبی برای به نمایش گذاشتن کلکسیون هاست. گذاشتن یک ویترین سفارشی و پر از طبقه در راهروهای پهن می­تواند جوابگوی نیاز کسانی باشد که کلکسیونی دارند و هنوز هم چیزهایی به مجموعه­ی خود اضافه می­کنند. نصب طبقه­هایی از سقف تا زمین به هر عمق امکان­پذیر است، از قفسه­های باریک مخصوص اشیاء ریز و میناتوری گرفته تا قفسه­های پهن مناسب کتاب یا ظروف کریستال. دقت در طریقه­ی نورپردازی این طبقات باعث بهتر شدن کارایی آن­ها می­شود.

نقشی نا منتظر:

سقف راهرو بهترین مکان برای نقش­های دور از انتظار است. ساده­ترین کار این است که رنگ­های ملایم مانند کرمی، آبی آسمانی یا صورتی رون استفاده کنید. شیوه­ی دیگر زدن حاشیه­های هندسی با شابلون است. اگر سطح سقف صاف و بی­نقص باشد، زدن رنگ متالیک یا نیمه براق نور را منعکس کرده، باعث افزایش روشنایی می­شود. به جای این کار می­توانید نقش آسمان یا مورال شاخ و برگ تاک در آن بکشید.

هنر نورپردازی:

نورپردازی جالب باعث زیبایی راهروی داخل خانه می­شود. چراغ­های توکار یا ریلی را رو به پایین یا به سمت دیوار کار بگذارید. شمعدان­های دیواری نیز روشنایی مشابهی را از یک زاویه­ی دیگر ایجاد می­کنند. در خانه­های تک طبقه، پنجره­های سقفی یا آفتاب­گیر در طول روز باعث روشن شدن راهروهای تاریک با نور طبیعی می­شوند.

طراحی یک نمایشگاه هنری:

اگر فرض کنید راهروی منزل­تان یک نگارخانه است، در واقع کاربرد جدید برای آن یافته­اید. چند عکس هنری، تصاویر گیاهان یا پوستر فیل را در یک ردیف به دیوار بزنید و از سمت بالا نورپردازی کنید. ستون­ها و پایه­های ستونی نیز گزینه­ی دیگری برای یک نگارخانه است تا بتوانید مجسمه­ها یا اشیاء بزرگ را روی آن­ها به نمایش بگذارید.

دلباز کردن فضا:

جاهای تنگ و باریک به وسیله­ی سطوح انعکاسی مانند آیینه­ها یا رنگ متالیک و یا براق بزرگ­تر به نظر می­آیند. برنگ آمیزی فضا با رنگ­های دلباز و روشن مثل رنگ­های خنثی و ملایم و بعضی از کاغذ دیواری­ها با طرح خلوت، این مکان را بازتر نشان می­دهند. سطوح فرانمای میز مانند شیشه و طلق باعث می­شود این مبلمان زیاد به چشم نیاید و بالاخره شگردهای کم نمایی (مانند مبلمان بسیار بزرگ) د راین مکان­ها باعث خطای دید و جلب توجه بیننده می­شود.

قفسه بندی:

قفسه­خا و طبقه­های قابل نصب به دیوار حتی در باریک­ترین راهروها هم قابل استفاده بوده، برای نمایش پوسترها، عکس­ها یا مجموعه­ها به کار می­آید. این طبقه­ها مثل تاقچه­های باریکی هستند که می­توان عکس­ها و تصاویر قاب شده یا قاب نشده را در آن­ها جاداد. یک طبقه­ی طولانی توجه بیننده را تا اتاق می­کشاند، در صورتی که تعدادی طبقه­ی کوتاه توجه بیننده را به یک نقطه­ی خاص معطوف می­کند. برای اخذ نتیجه­ی بهتر، به نورپردازی این طبقه­ها بیشتر توجه کنید.

رنگ­های اشباع شده:

اگر رنگ سقف، چهارچوبه یا حاشیه­ی در روشن یاسفید باشد، با خیال راحت می­توان رنگ دیوار راهروها را تند، تیره یا رنگی با تندی متوسط کرد. هنگامی که نور طبیعی وجود ندارد، از نور مصنوعی کافی استفاده کنید.  هم­زمان از چراغ­های دیواری و سقفی یا ریلی تا راهروتان کاملاً روشن بوده، مانند غار نشود. افزودن آثار هنری به این مکان روح می­بخشد.

بالا بردن سقف با خطوط عمودی:در جاهایی که سقف کوتاه است، با تقویت خطوط عمودی، ارتفاع سقف را زیاد نشان دهید. لوازم بلند یکی از روش­های این کار است.

تزیینات راه راه عمودی روی دیوارها روش دیگری است. به دنبال تابلوهای بلند و باریک بگردید، یا تابلوهایی که دارای خطوط عمودی هستند، مثلاً تصویر درختان بلند، آویختن تصاویر در ردیف­های عمودی، یعنی یکی بالای دیگری، نیز تکنیک مفید دیگری است.

تابلو به جای پنجره:

مورال­ها و تابلوهای مناظر طبیعی می­توانند به راهروها یا جاهای بدون پنجره­ی دیگر، جایگزین پنجره شوند. با به کار گرفتن عکس، پوستر، مورال و انواع دیگر تصاویری که توجه بیننده را به خود جلب می­کند، نمای یک چشم­انداز وسیع یا منظره­ی دوردست را تداعی کنید.

نقطه­ای جالب توجه در انتها:

با گذاشتن چیزی جالب در راهرو، جلوه­ای خاص به آن ببخشید. یک گنجه یا مجسمه­ی خوب می­تواند از پس این کار برآید. فقط باید آن را درست نورپردازی کنید. اگر انتهای راهروها هیچ جایی برای گذاشتن مبلمان ندارد. یک تابلوی زیبا را که چراغی آن را روشن می­کند، به دیوار بزنید، یا روی دیوار یک مورال بکشید.

لوازم تزیینی:

چنان­چه تاکنون نتوانسته­اید به شکل رضایت بخشی سبک دکوراسیون خود را انتخاب کنید، شاید کمک گرفتن از سلیقه­تان در انتخاب لوازم تزیینی کارساز باشد.

به اطراف خود نگاه بیاندازید تا ببینید چه لوازمی دارید، که واقعاً می­پسندید یا چه لوازمی را دوست دارید داشته باشید. این اشیاء سر نخ­های قابل اعتنایی برای پیدا کردن سلیقه­ی شماست و معمولاً سبک مورد علاقه­تان را نشان می­دهند. آیا استیل­ها یا بلورهای قدیمی را می-پسندید؟ یا بشقاب­های سرامیکی یا سبدهای بزرگ را؟ یا گنجه­های آسیایی یا سفالینه­های هندی را؟ آیا اجزاء معماری قدیمی را می­پسندید یا نقاشی­های رنگ و روغن نفیس را؟

در لوازم مورد علاقه­ی خود دقیق شوید تا از طریق یک روند طبیعی سبک مورد علاقه­ی مبلمان منزل خود را انتخاب کنید. آیا معمولاً اشیاء رسمی را می­پسندید یا هنرهای معاصر و یا اشیاء روستایی را؟ آیا در آن­ها رنگ، نشانه یا سبکی تکرار شده است؟ آیا همیشه اشیاء آنتیک را به اشیاء مدرن ترجیح می­دهید، یا عکس این قضیه صادق است؟ مطمئناً دقت کردن در مجموعه­ی اشیاء باعث می­شود که شما به سمت سبکی رسمی و کلاسیک بروید، و یا سبکی خودمانی و راحت و یا طراحی روستایی به سبک فرانسوی. هر یک از این سبک­ها ارزش آن را دارند که وقت بیشتری صرف­شان کنید.

حسن لوازم تزیینی در آن است که کاربرد متنوعی دارند و شما می­توانید هر وقت دلتان بخواهد چینش آن­ها را متناسب با زندگی روزمره و یا موارد خاص عوض کنید. یک ویترین پایه­دار مکانی مناسب برای گذاشتن اشیائی است که گهگاه مورد استفاده قرار می­گیرند. جای چیزهایی مثل گلدان، شمع، گلدان منقوش، جام­ها و سینی­ها در آن امن است تا زمانی که از آن­ها استفاده شود.

در موسم روزهای سرد و خشک پاییز می­توانید اشیائی با رنگ­های پاییزی را که تندتر و تیره­تر هستند جایگزین اشیاء گلدار تابستانی کنید. چند ماه بعد با فرا رسیدن بهار دوباره می­توانید وسایل روشن و براق خود را به معرض نمایش بگذارید.

ویترین­های پایه­دار باید لوازم کاربردی را نیز در خود جای دهند، مثلاً لوازم گل کاری، واکس­تر، قیچی، گیره­ی تابلو، سیم و از این خرده ریزها. این قبیل ابزارهای تعمیر کاری به همراه یک جعبه­ی ابزار(نوار تفلون، سیم چین، ترازو و چکس) باعث می­شوند تغییر چینش لوازم منزل کاری سهل و سریع باشد.

در ضمن یادتان باشد که لوازم تزیینی به منزل شما رنگ می­بخشند. بنابراین هرگز وسیله­ای را با رنگی خاص انتخاب نکنید. مگر آن که مطمئن شوید آن رنگ در دکوراسیون شما وجود دارد. کلاً اشیاء تزیینی باید رنگ­های موجود در فضا را تکرار کنند و معمولاً باید رنگی هم خانواده، اما سیرتر از رنگ­های روشن اتاق داشته باشند.

گل و گیاه ارزان­ترین و متنوع­ترین اشیاء محسوب می­شود. گل­ها معمولاً اتاق را لطیف کرده، به آن روح و زندگی می­بخشند. آن­ها را در گوشه­ها، بالای گنجه­های بلند، در قفسه­های کتاب یا روی میز جلوب مبل بگذارید. گل­های طبیعی خیلی قشنگ هستند، اما اگر وقت و حوصله­ی رسیدگی به آن­ها را ندارید، از انواع درجه یک گل­های مصنوعی نیز می­توانید استفاده کنید. اگر گل­های مصنوعی در گلدان­های قشنگی قرار داده شوند مثل گل­های طبیعی به نظر می­رسند.

همین­طور که در طی زمان به تعداد اشیاء تزیینی­تان اضافه می­شود، مراقب باشید که هر خرید جدید در راستای سبک کلی منزل­تان باشد. اگر خانه­ی شما سبکی روستایی دارد، همیشه اشیاء چوبی، سبدی، سنگی، اجزاء معماری قدیمی، اشیاء حصیری، سفالی، صندوقچه­های آنتیک و از این قبیل چیزها بخرید تا درون مایه­ی منزل­تان حفظ شود. سبک رسمی منزل را با اشیاء، نقره، کریستال، سرامیک، چینی، چوب گران قیمت، آب طلا، آیینه­ای مشابه آن­ها بارزتر کنید.

این انسجام سبک یا درون مایه، دست شما را بازتر می­گذارد که اشیاء سرتاسر منزل را با هم هماهنگ کنید و هرگاه هوس تغییر دکوراسیون کردید می­توانید هارمونی لازم را ایجاد کنید.

ارتفاع مناسب:

به دنبال چیزهایی بگردید که بتوانند اشیاء تزیینی شما را در ارتفاع قابل قبولی نگه دارند. پایه­های سفید آکریلیک در فروشگاه­ها موجود است، اما ظاهر ساده و بازاری­شان به هر دکوراسیونی نمی­خورد. می­توانید از دسته­ای کتاب، پایه­های ستونی و چندین جعبه کمک بگرید. هر کدام از این­ها، اشیاء تزیینی­تان، را در ارتفاعی معادل میز نگه می­دارند و چینش شما را جذاب­تر می­کنند.

راحت و چندکاربردی:

چند وسیله­ی بزرگ برای گذاشتن در وسط میز غذاخوری­تان تهیه کنید. این اشیاء باید به قدری بزرگ باشند که یکی­شان به تنهایی برای روی میز کافی باشد، اما نباید سطح میز را زیاد بگیرد. یک سوپ­خوری به تنهایی قشنگ است، اما می­توانید توی آن گیاهی نیز بگذارید. یک کاسه­ی پایه­دار یا بشقاب زیبا هم می­تواند لیموهای خوش عطر و بو، میوه­های خیس یا مقداری برگه­ی میوه را در خود جای دهد.

خلاقیّت به کمک ترکه­ها:

شاخه­های لخت اگر درون گلدان­های بلند قرار گیرند، تأثیر به سزایی خواهند داشت. این گلدان­ها را در دو طرف شومینه یا در سرسرا قرار دهید. دسته­های بزرگ این ترکه­ها هر گوشه­ی خالی را پر می­کند. ترکه­های خمیده بید، شاخه­های خیزران و شاخه­های جنگلی را از گل­فروشی یا فروشگاه صنایع دستی خریداری کنید. در ضمن می­توانید بدون کوچک­ترین هزینه­ای از شاخه­های هرس شده­ی حیاط منزل­تان هم بهره ببرید.

سبک مدوّر:

حلقه­های گل خوشایند و کلاسیک هستند. برای تزیین منزل یک حلقه­ی گل بسازید، به این صورت که برگ­های خشک یا ابریشمی را با چسب تفنگی به شاخه­های بلند مو بچسبانید و آن را به اندازه­ی دلخواه پیچیده به شکل دایره درآورید. با گل­های ابریشمی، توت و یک روبان قشنگ تزیین­اش کنید. آن را بالای سر شومینه­، توی راهرو، یا روی در بزنید. سه تا از این حلقه­ها در کنار هم قشنگ هستند، اما حلقه­های کوچک هم اگر در فضای خودمانی­تر، از بالای قفسه­ها و پشت اشیاء دیگر آویخته شوند، نمایی بی­نظیر خواهند داشت.

تأثیر گذاری:

اشیاء بزرگ حضور قابل توجهی دارند و به اتاق شکوه سنگینی و گیرایی می­بخشند. چیدن تعداد زیادی اشیاء ریز در کنار هم اشتباه متداولی است که بهتر است از آن بپرهیزید، چون وسایل کوچک از آن سوی اتاق زیاد به چشم نمی­آیند. مثلاً از خریدن یک سری گلدان سرامیکی کوچک صرف­نظر کرده، از یک گلدان بزرگ و قشنگ را انتخاب کنید تا تأثیرگذار باشد.

اعداد فرد و گیرایی:

قانون سه تایی بودن را در مورد مجموعه­ی اشیاءتان اجرا کنید. از آن­جا که لوازم تزیینی قرینه در اتاق تعادل ایجاد می­کنند، اگر تعداد این اشیاء فرد باشد گیرایی بیشتری خواهند داشت  – سه جعبه­ی روی قفسه، پنج بشقاب روی دیوار، هفت شمع بلند روی شومینه، از این قانون در جای جای منزل­تان استفاده کنید. دو شیئی را روی میز جلوی کاناپه بگذارید، بعد شیئی سوم را نیز به آن­ها اضافه کنید. خواهید دید که گروه­های سه، پنج و هفت­تایی به طور کلی جالب­تر از گروه­های دو، چهار و شش­تایی خواهندبود.

افزایش ظرفیّت:

هرکس که در خانه­ای کوچک زندگی می­کند، باید هنگام خرید لوازم تزیینی، جادار بودن آن­ها را هم در نظر بگیرید. چیزهایی مثل جعبه و سبد گزینه­های عالی هستند، چون هم قشنگ هستند و هم جایی برای گذاشتن خرت و پرت­های روزمره به حساب می­آیند. می­توانید سی­دی­ها، بازی­ها، کارت­های ویزیت، زیرلیوانی­ها، نقشه­ها یا هر چیز دیگری را که باید از دید پنهان باشند در آن­ها بگذارید. هم چنین می­توانید طبقات کمدهایتان را برای گذاشتن یک سری سبد هم شکل تنظیم کرده، اسباب بازی­ها، کتاب­ها و مجلّات خود را در آن­ها جای دهید.

جذّابیت درعین سادگی:

بین اشیاء مستقل خود فضای به اصطلاح بادخور بگذارید. این کار باعث می­شود شکل زیبا، رنگ منحصر به فرد یا بافت جالب­شان کاملاً به چشم بیاید و مورد توجه قرار گیرد. حتماً دیده­اید که موزه­ها چه­طور اشیاء خود را تک به تک به نمایش گذاشته، در اطراف آن­ها فضای کافی باقی می­گذارند تا زیبایی و ارزش­شان را چندبرابر کنند. یک سرخس زیبا روی پایه گلدان، یک مجسمه­ی بزرگ روی پایه­ی ستونی و یک گلدان پرگل که روی میز غذاخوری است نمونه­هایی برای این تکنیک هستند.

ارتفاع در چیدمان اشیاء:

ارتباع چینش اشیاء خود را با استفاده از گلدان­های بلند و کشیده، آباژورها و لوازم گلدار بلندتر کنید. چیزهای مسطح مانند بشقاب، عکس و سینی را می­توان روی پایه­های مخصوص به طور عمودی قرار داد و یا به دیوار زد. تابلوهای قاب شده را نیز می­توان از پشت آویخته یا روی پایه­ای گذاشته، با چیدمان روی میز یاقفسه هماهنگ کرد.

قاب­های یکسان:

گردآوردن قاب عکس­های هم رنگ یا هم جنس مانند: چوبی، برنجی، نقره­ای یا پیوتر به شما امکان آن را می­دهد که به راحتی دسته­های هماهنگی درست کرده روی دیوار، روی میز یا بالای پیانو بگذارید. این قاب عکس­ها هم می­توانند از نظر اندزه و جزئیات با هم متفاوت باشند و هم ممکن است عین هم باشند.

دقت کنید که سبک آن­ها با مبلمان منزل­تان سازگار باشد. صفحه­ای که توی قاب، پشت عکس قرار می­گیرد، باید بدون اسید باشد، تا عکس یا نقاشی را خراب نکند. برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در این مورد با یک قاب­ساز مشورت کنید.

نمایش اشیاء در سطوح مختلف:

چیدمان متداول اشیاء برروی میز به این شکل است که اشیاء باید در سطح بلند، متوسط و کوتاه قرار گیرند. یک وسیله­ی بلند، مثلاً آباژور تکیه گاهی برای بقیه به حساب می­آید. بعد، باید فضای بین سطح میز تا لبه­ی پایینی کلاهک آباژور را با گل یا بشقابی که به شکل عمودی روی پایه قرار دارد پرکنید.

آخرسر، یک شیئی کوتاه را جلوی آن­ها قرار دهید- مثلاً یک جعبه­ی کوچک، مجسمه­ی کوچک یا یک ظرف- تنوع بی­نهایتی که در این تکنیک هست باعث به وجود آمدن چینش­های خوشایند می­شود.