معمار: دکتر کورُش حاجی زاده و مهندس امیر حاجی زاده
ایده اصلی این مجموعه الهام از سکونت گاههای بخش کپرنشین چابهار است.
الهام از خط آسمان آنها، ماهیت آن، بازی با نور و سایه، ایجاد یک پلازا، سیرکولاسیون هوا و درونگرایی.
دیدومنظر مناسب نیز از دیگر ویژگیهای این طرح است.
بطوریکه از جنوب مشرف به دریای عمان و خلیج فارس و از شمال و شرق مشرف به کوههای چابهار است.
بیننده در هر بخش، اعم از داخل یا روی پروژه که قرار بگیرد دید و منظر مناسبی را مشاهده خواهد کرد.
پلان دایره ای آن به سبک زندگی کپرنشینی اما به زبانی مدرن و امروزی اشاره دارد.
از دیگر ویژگیهای این پروژه این است که نمای ورودی خاصی در نقطه صفر-صفر وجود ندارد.
ورودی این مجموعه از پایین اتفاق میفتد .
به همین جهت بیننده یک نمای بی پنجره را شاهد است که فقط تعدادی روزن و شکاف بر روی آن جهت نورگیری و تهویه قرار گرفته است.
گرد بودن کپرها در تعاملات و مراودات اجتماعی مردم کپرنشین تاثیر بسزایی دارد.
این ویژگی در این طرح با زبانی معاصر در سکشن و پلن لحاظ شد با این حس که تعلق خاطر به فضا و اداره این مجموعه توسط مدیران بهتر کنترل می شود.
همان شیوه زندگی که ساکنین کپرها سالهاست سرلوحه زندگی خود قرار داده اند.
